ادب ما در مقابل انبیای الهی چگونه باید باشد و اولین ارتباط چگونه باید شروع شود؟
[ ادب این گونه است که ابتدا بگوییم ] :
سلام بر آدم برگزیده خدا از میان مخلوقاتش، سلام بر شیث ولی خدا و انتخاب شده او، سلام بر ادریس قیام کننده حجت خدا برای خدا، سلام بر نوح قبول شده در دعایش، سلام بر هود کمک شده به یاری از جانب خدا، سلام بر صالح که خداوند با کرامت خویش به او توجّه کرد، سلام بر ابراهیم که خدا دوستی خاص خود را به او بخشید، سلام بر اسماعیل که فدایی او قرار داد [ و خداوند] قربانی با ارزش خود را از بهشتش [ برای او قرار داد]، سلام بر اسحاق که خداوند پیامبری را در نسل او قرار داد، سلام بر یعقوب که خداوند به رحمت خود بینایی چشمش را به او بازگرداند، سلام بر یوسف که خداوند به عظمت خود او را از چاه نجات داد، سلام بر موسی که خداوند به قدرتش دریا را برای او شکافت، سلام بر هارون که خداوند او را به پیامبری مخصوصش گردانید، سلام بر شعیب که خدا او را بر امتّش یاری کرد، سلام بر داود که خداوند توبه او را پذیرفت و از اشتباهش گذشت، سلام بر سلیمان که جن به عزّت خدا ذلیل ومطیع او شد، سلام بر ایوب که خداوند او را از مریضی و بیماری شفا داد، سلام بر یونس که خداوند درباره او پیمانش را عملی ساخت، سلام بر عُزَیر که خداوند بعد از مرگش، دوباره او را زنده کرد، سلام بر زکریا که صبرکننده در بلاها بود، سلام بر یحیی که خداوند با شهادتش او را به قُرب خود رساند، سلام بر عیسی روح خدا و کلام او، سلام بر محمّد دوست خدا و برگزیده اش.1
بحارالانوار، ج101، ص 317-318 و اشاره به علم : تِئولوژی Theology))، « ادیان شناسی».
ص23و24
